Neurofeedback is geschikt voor kinderen en volwassenen |
 Behandelscherm
Neurofeedback is een wetenschap en geen alternatieve geneeswijze. Sinds de ontdekking in 1965 dat hersenactiviteit trainbaar is, is er enorm veel onderzoek op gang gekomen naar de toepasbaarheid van dit fenomeen. In 1972 is de Amerikaan Berry Sternman begonnen met het trainen van epilepsiepatiënten. Tegenwoordig wordt Neurofeedback ingezet bij een zeer breed klachtenscala.
Het wetenschappelijk onderzoek naar de behandeling van o.a. epilepsie en ADHD is na ruim dertig jaar zeer uitgebreid en er zijn ook lange termijn resultaten bekend. Doordat Neurofeedback tegenwoordig zo breed wordt ingezet, is er wel onderzoek, maar op zoveel verschillende terreinen dat er per gebied nog niet veel diepgaand onderzoek is. Oftewel: de groei zit momenteel vooral in de breedte, niet in de diepte. Dit heeft tot gevolg dat Neurofeedback nog een experimenteel karakter heeft voor toepassingen buiten epilepsie en ADHD. Daarnaast is het natuurlijk zo dat we nog lang niet alles weten over onze hersenen. Hoe meer we ontdekken, hoe meer kennis er zal zijn over de werking en toepassing van Neurofeedback. Wilt u meer te weten over de theoretische achtergronden van Neurofeedback, dan raden we u de volgende sites, boeken en tijdschriften aan: Sites: - Interational Society for Neuronal Regulation www.isnr.org - www.eeginfo.com/research - www.appliedneuroscience.com (articles & links) Boeken: - R.W. Hill ( 2002). Getting rid of Ritalin, Hampton roads publ. co - J. Robbins (2001) A symphony of the brain, grove press - J.N. Demos (2005) Getting started with Neurofeedback, Norton & Co - J.R. Evans ( 1999). Quantitative EEG en Neurofeedback, academic press Tijdschriften: - International Journal of Psychophysiology - Applied psychophysiology and biofeedback |
Copyright 2024
